بسم الله الرحمن الرحیم

اَلْحَمْدُ لِله الَّذِی هَدانا سُبُلَ السّلام و نَهانا عن اتّباعِ خُطُواتِ الشیطان والصَّلاةُ‌ والسَّلام عَلی اَفضل مَنْ دَعا اِلَی سَبیل رَبّه بالحِکمَةِ وَالْـمُوعِظَةِ الْـحَسنَة سیدِنا ونبینا اَبی القاسم المُصْطَفَیٰ مُحَمَّد صلَّی الله علیه و آله و سلم سیما بقیةِ الله فِی الاَرَضین و اللّعنُ‌ علی اَعدائِهم اَجمعین.

یکی از سؤالات و پرسش‌هایی که هر انسانی در درون جان خود دارد و ابراز می‌کند، این است که برای رسیدن به خواسته و حاجتم از چه طریقی اقدام نمایم تا نه تنها به حاجتم برسم، بلکه در رسیدن به آن تسریع شود؟! و برای دست یابی به چنین مقصودی بعضاً حاضرند هزینه‌های مادی گزافی را متحمّل شوند و به اذکار و اورادی روی آورند و ای بسا در این مسیر به دام شیادانی نیز گرفتار می‌شوند و به جای گام نهادن در صراط مستقیم که طریق بندگی و عبودیت است، در گرداب آب‌های گل آلود و آلوده افتاده و مهار ناقه خود را به دست شیاطین جنی و انسی سپرده و به جای دست یابی به مقام قرب حضرت جانانY، ‌طریق دوری و بُعد از حضرت حق را می‌پیمایند و خسارت‌های مادی و معنوی و اخروی جبران ناپذیری متوجهشان می‌شود.

کم نیستند کسانی که از شور و تشنگی و عطش معنوی نسل جوان سوء استفاده کرده و شعور آنان را هدف گرفته و علَم‌های عرفان‌های کاذب را در قالبی جذاب، برافراشته‌ و امور وهمی و خیالی را در ظرف‌های بلورین به خوردشان داده و با دستور العمل‌های بی‌ریشه، ریشة حقیقت جویی را در آنها خشکانده و به سراب مشغولشان نموده‌اند.

حقیقت را باید از اهل حقیقت جویا شد که طرفهٔ العین و آنی از معارف قرآن و عترت(ع) فاصله نگرفته‌اند. برای رفع مشکلات مادی و معنوی و اخروی باید کنار کسانی زانو زد و بر سر سفرة انسان‌هایی نشست که لحظه‌ای خود را  از حضرات معصومین(ع) که مشکل گشای حقیقی می‌باشند جدا و بی‌نیاز ندیده‌اند و خودبین و خودرأی نبوده و تسلیم محض آن انوار مقدسه بوده‌اند و در سیره علمی و عملی‌شان ذره‌ای خودنمایی و مریدپروری نبوده و جز خدا و دعوت و هدایت به خدا و انقطاع از ما سوی الله داعیه‌ای ندارند.

این کتاب که «بالاترین نذر» نام گرفته است، نتیجه پرسش و پاسخی از محضر یکی از اولیای عظیم القدر الهی(ره) است که خواص از علما و اهل معرفت از جمله فقیه موحد عارف، حضرت امام خمینی(ره) مراتب و مقامات معنوی او را می‌ستودند.

در ایامی که یکی از بستگان نزدیکم به بیماری سختی مواجه شده بود و اطبا از ادامه درمانش اظهار عجز کرده بودند، از محضر فقیه زاهد روشن ضمیر، عارف بزرگوار مرحوم آیهٔ الله آقا سید رضا بهاء الدینی(ره)  سؤال کردم که به نظر حضرتعالی «بالاترین نذر» چیست؟! فرمودند:

«یک گوسفند قربانی کنید و گوشت آن را یا بین فقرا تقسیم کنید و یا کسانی را که در جلسه حدیث کسایتان شرکت کرده‌اند، اطعام کنید و یا بخشی از آن را به فقرا بدهید و بخش دیگر آن را اطعام نمایید. سپس عده‌ای از مؤمنین را جمع کنید و مجلسی را تشکیل دهید و بین اهل آن مجلس «چهارده هزار صلوات» را تقسیم کنید و پس از اتمام صلوات‌ها حدیث کساء خوانده شود».

عرض کردم مؤثرتر از این عملی برای رفع مشکلات و استجابت دعا سراغ دارید؟! فرمودند: «خیر، بالاتر از این نذری را سراغ ندارم».

مجلس ختم چهارده هزار صلوات و قرائت حدیث شریف کساء، کوهی از مشکلات را جا به جا کرده و راه را برای انسان هموار می‌سازد و از چنان عِطر و نورانیتی برخوردار است که عرش نشینان و ملکوتیان را به سوی خود جذب می‌نماید و دل‌ها و جان‌ها را آرام و غم‌ها و حزن‌ها را برطرف و قلب و روح را جلا و صفا داده و زمینه ساز استجابت حوایج و خواسته‌ها می‌شود.

و با در اختیار داشتن چنین سرمایه‌ای نورانی و مشکل گشا، خسران مبین است که آدمی پناه به اموری بیاورد که نه ریشه در وحی دارد و نه مورد توصیه و سفارش اهل کمال و معرفت و فقها و علمای مذهب بوده و نه مجرّب نزد خواص می‌باشد.

امیدوارم با عمل به آنچه در این کتاب آمده، آثار نورانی و چشم‌گیرش برای عامل به آن واضح و روشن و مشهود گردد.

لازم به ذکر است که آنچه به عنوان «طریقه ختم صلوات و قرائت حدیث شریف کساء» در این نوشتار آمده، «طریق مأثوری» نمی‌باشد، بلکه چنین طریقه و روشی، از روایات متعدد حضرات معصومین(علیهم‌السلام) و کلمات علمای شریعت و بزرگان طریقت و واصلان به حقیقت به دست آمده که در دفع و رفع مشکلات و موانع استجابت دعا و در نورانیت چنین مجالسی، بسیار راه گشا می‌باشد.

«ص ج»

سوم جمادی الثانی ۱۴۳۵ هـ . ق

مصادف با سالروز شهادت حضرت صدیقه طاهره (س)

۱۴ فروردین ۱۳۹۳ هـ . ش