سخن آغازین                    ۲۹

حکایت                            ۲۹

حافظ‌شناسی                      ۳۳

حافظ در نگاه فیض کاشانی ۴۴

حافظ در نگاه حکیم سبزواری ۴۶

حافظ در نگاه آیة‌الله شیخ عبدالکریم حائری          ۴۶

حافظ و آیة‌الله میرزا جوادآقا ملکی تبریزی ۴۸

علاقۀ آیة‌الله قاضی به خواجه حافظ       ۴۸

حافظ در نگاه علامۀ طباطبایی      ۴۹

سوغات شیراز                  ۵۰

شیعه بودن خواجه حافظ       ۵۱

حکایتی از آیة‌الله حسن الهی ۵۲

حافظ و میرزا ابوالحسن هاشمی     ۵۳

حافظ در نگاه آیة‌الله بهجت ۵۴

حافظ در نگاه آیة‌الله جعفری تهرانی          ۵۴

حافظ در نگاه آیة‌الله پهلوانی ۵۵

حافظ در نگاه امام خمینی  ۵۶

حافظ از نگاه مقام معظم رهبری مدظله        ۶۱

تذکرِ به جای یکی از مراجع معاصر نجف اشرف     ۶۳

نعمت حاکمِ موحِّدِ هم‌مسلک   ۶۳

لسان الغیب                       ۶۵

شرح دیوان حافظ          ۶۶

متمکّن در توحید                ۶۶

خاطره                            ۶۷

کلاس درس عشق              ۶۷

نسیم گره‌گشا                     ۶۸

تفأل به دیوان حافظ             ۷۰

مشکلات سیر و سلوک الی الله ۷۳

تبعیت از استادِ طریق          ۷۴

مانع حضور در محضر محبوب ۷۵

آسایش دنیوی و اخروی       ۷۶

سرکشی و خودستایی، مانع سلوک     ۷۷

دعای سالک برای استاد خویش ۷۹

فقر مادی سالک                 ۸۰

طریق راه‌یابی به حیات ابدی ۸۱

دُرِّ اشک                          ۸۲

پی بردن به راز دَهر           ۸۳

نصیحت‌پذیری                  ۸۴

التزام عملی به عبادت قشری و لبّی    ۸۵

مانع وصال                      ۸۶

از دست ندادن عیش نقد معنوی ۸۷

چیدن گل حقیقت از گلستان زندگی     ۸۸

بهار جوانی                       ۹۰

مصاحبت با اولیای الهی       ۹۱

دل نبستن به دنیا و دل بستن به دنیاآفرین       ۹۲

طریق وقوف بر اسرار وجود ۹۳

ساده‌زیستی و اشرافی‌گریزی ۹۴

به صدارت نشاندن یوسف جانان ۹۶

آزادگی از تعلقات و قناعت کردن به حضرت دوست ۹۶

بهره‌برداری از کتاب انسان‌سازِ الهی  ۹۷

ضرورت پناه بردن به حضرت جانان          ۹۸

بیداری شبانه                   ۱۰۰

تعمیم در دعا و لذائذ معنوی ۱۰۱

صبرپیشگی در سیر و سلوک الی الله  ۱۰۱

استقامت‌پیشگی در طریق عشق ۱۰۲

غنیمت شماردن لحظه‌های عمر ۱۰۳

عتبه‌بوسی آستان شاه ولایت ۱۰۴

امید وصال                     ۱۰۶

از بین برندۀ ‌حُباب غرور و خودخواهی        ۱۰۶

عمرِ عزیزت را دریاب     ۱۰۷

کاخ سست بنیاد اَمل          ۱۰۸

آزادی از رنگ تعلقات غیر الهی ۱۰۹

بی‌وفایی دنیا                   ۱۰۹

شاهباز سِدره‌نشین            ۱۱۰

راضی بودن به داشته و نداشتۀ این
 جهان                       ۱۱۲

دل نبستن به رؤیاها و مکاشفات و مشاهدات  ۱۱۳

آزادۀ حقیقی                    ۱۱۳

روز دریافت جوائز معنوی ۱۱۴

انکار نکردن سخن اهل دل ۱۱۶

خدمتگزار استاد طریق بودن ۱۱۷

دوری گزینی از اهل غفلت و مصاحبت با
فقرای بالله                  ۱۱۷

همت بلند                        ۱۱۹

امیدوار بودن به عفو الهی   ۱۲۱

جوی اشک                     ۱۲۲

آماده‌سازی خود برای درک شب قدر  ۱۲۴

همراهی با اولیای الهی       ۱۲۴

استقامت در سلوک           ۱۲۵

عبودیت حقیقی                ۱۲۶

بهره بردن از انس با محبوب بی‌دربان          ۱۲۷

خویشتن‌بینی و خدابینی      ۱۲۹

حبّ جاه و مال                ۱۳۰

ملازم آستان عشق بودن و فقر ذاتی را اظهار نمودن  ۱۳۱

بی‌باکی سالک از بدگویی بدخواهان   ۱۳۲

کتمان سرّ                       ۱۳۳

شرط طواف کعبۀ دل و طواف کعبۀ گِل        ۱۳۴

مجاهده و اکتفا نکردن به دعای تنها   ۱۳۴

حضور در مساجد و اماکن متبرکه به قصد
دیدار یار                    ۱۳۵

خاکساری و پادشاهی حقیقی ۱۳۷

منزلگاه مجردان و رها شدگان ۱۳۸

دولت فقر                       ۱۳۹

بی‌اعتناییِ سالک به فخر رابطه با صاحب منصبان   ۱۴۰

تحمّل خارهای راه            ۱۴۰

تمیز آب از سراب            ۱۴۱

پیروی از آیین رستگاری   ۱۴۲

طریق دفع و رفع غم‌های این جهانی   ۱۴۳

گشایش درهای عوالم معنوی ۱۴۳

قانع بودن به روزی مقدّر و رهایی از غم تنگدستی    ۱۴۴

متاع خودبینی و خودخواهی ۱۴۵

کاروانسرای دودَر            ۱۴۵

تحمل رنج مقام عیش         ۱۴۶

مکتبخانۀ عبرت              ۱۴۷

جولان تیرِ در هوا و غفلت از سراشیبی        ۱۴۸

عاشقی کجا و به خواب ماندن کجا     ۱۴۹

آشیانۀ وفا به عهد عبودیت  ۱۵۰

صبرپیشگی در سلوک الی الله ۱۵۱

چاره‌جویی در سلوک        ۱۵۱

آبیاری نمودن بذر مهر و وفا ۱۵۲

سرمایۀ شکسته‌دلی           ۱۵۲

جهت دادن به طمع            ۱۵۳

صدق در عبودیت و بندگی ۱۵۴

وظیفۀ سالکِ عاشقْ در دعا ۱۵۵

اغتنام اوقات خوش معنوی ۱۵۵

غمخوار و غمخور خود بودن ۱۵۶

ناله و گریه و زاریِ افتادگان ۱۵۷

نالۀ شبانۀ عاشق مهجور    ۱۵۸

طریق خوشی و خوش‌دلی  ۱۵۸

سوزاندن وجود مجازی     ۱۶۰

لذت مجازی و لذت حقیقی  ۱۶۰

فرصت طلایی عید فطر    ۱۶۱

تسلیم مهر و قهر حضرت جانان بودن ۱۶۱

مانع مشاهدۀ جمال بی‌مثال تجلی‌دهندۀ عالَم    ۱۶۲

بلای فرو رفتن در خواب غفلت ۱۶۳

شور و نشاط جوانی          ۱۶۴

رونمایی نکردن از اسرار در پرده     ۱۶۴

توقع عیش و خوشی از دنیا ۱۶۵

سرِّ گریۀ عاشق در حال فراق و وصال        ۱۶۶

توبه از گناه عشق نورزیدن ۱۶۷

خوابِ بهتر از بیداری        ۱۶۷

بی‌اعتنایی راهنمایان طریق ۱۶۸

تحمل رنج‌های طیِّ طریق  ۱۶۹

گریۀ سحری و نیاز نیمه‌شبی ۱۶۹

سرسپردگی نسبت به انبیا و اولیای الهی        ۱۷۰

اتکاء بر عمل و محرومیت از قرب الهی       ۱۷۱

اغتنام حقیقی فرصت‌ها     ۱۷۲

پناهندگی دائمی به حضرت جانان      ۱۷۳

تیر ناله و آه                    ۱۷۳

طریق راه‌یابی به حیات طیبه ۱۷۴

رنجاندن خلق خدا در مذهب عاشقی   ۱۷۴

بهره‌مندی از دعای زنده‌دلان ۱۷۶

شب قدر، شب همنشینیِ با حضرت دلدار      ۱۷۷

افشای راز خلوتیان           ۱۷۸

کناره‌گیری از غافلان       ۱۷۹

پناهندگی به کوی هادیان طریق ۱۷۹

پختگی در سلوک             ۱۸۰

بهره بردن سالک از سحرگاهان و صبحگاهان        ۱۸۱

تبدیل نمودن تهدیدها به فرصت‌ها      ۱۸۱

غفلت از یاد معشوق          ۱۸۲

محجوب نبودن حضرت حق ۱۸۳

بهترین رفیق سالک          ۱۸۳

طریق راه‌یابی به عافیت حقیقی ۱۸۴

ملالت بی‌عملی                ۱۸۵

توسل به اولیای الهی      ۱۸۵

بنای عشق و محبّت           ۱۸۶

سالک کوته‌نظر               ۱۸۷

اسیر کشف و کرامات شدن ۱۸۷

از دست ندادن امید            ۱۸۸

شعله‌ور ساختن آتش عشق فطری      ۱۸۹

پناهندگی سالک به سُفُن نجات ۱۸۹

ضیافت الهی                   ۱۹۰

جبران نمودن اوقات گرانبهای تلف شده        ۱۹۱

خواطر عالَم خاکی            ۱۹۱

عنایت حضرت دوست      ۱۹۲

گوهر اشک                    ۱۹۳

اشک خونین                   ۱۹۳

بندگی و خاکساری            ۱۹۴

مرنج و مرنجان               ۱۹۴

نشانۀ صدق در عشق‌ورزی ۱۹۵

آزادگی از غیر حضرت دوست ۱۹۵

تضییع عمر                    ۱۹۶

دشواری قطع تعلق از ماسِوی الله       ۱۹۷

پرهیز از مجالست و مصاحبت با دنیاپرستان ۱۹۷

شرط عاشقی                   ۱۹۸

طریق راه‌یابی به رمز و راز جهان هستی      ۱۹۹

عشق ماندگار                  ۱۹۹

انجام وظیفۀ عبودی و تسلیم حضرت جانان بودن     ۲۰۰

نَفَس کیمیا اَثر اساتید راه     ۲۰۱

طریق عقل و طریق عشق  ۲۰۱

عبرت‌آموزی از دنیای ناپایدار ۲۰۲

فراموش نکردن حق اساتید طریق     ۲۰۲

اغتنام فرصت‌های رایگان  ۲۰۳

بهشت رضوان                ۲۰۴

مهلت پنج روزۀ عالم دنیا    ۲۰۴

نرنجیدن از سرزنش بدخواهان ۲۰۵

رها شدن از قید اسم و رسم و نام ۲۰۵

دریای بی‌ساحل               ۲۰۶

اختیار نمودن طریق عشق  ۲۰۷

تطهیر چشم دل                ۲۰۷

راه‌یابی به گنج معرفت      ۲۰۸

سر برنداشتن از قدم یار     ۲۰۹

کتمان نمودن سِرّ از نااهلان ۲۰۹

نشانۀ صدق در طلب         ۲۱۰

انس با قرآن                    ۲۱۰

لبیک‌گویی سالک به خضر راه ۲۱۱

برداشته شدن موانع و مشکلات طریق          ۲۱۲

برتر از تمام عمر             ۲۱۲

خالص شدن سالک از ناخالصی‌ها     ۲۱۳

طی نمودن راه عشق و دشواری آن    ۲۱۴

استقامت در عاشقی          ۲۱۵

سالکان تُهیدست               ۲۱۵

تجافی سالک از تعلقات این جهان و آن جهان ۲۱۶

شرط بهره‌مندی از ملکوتِ بهشت موعود      ۲۱۷

گل بی‌خار کجاست؟         ۲۱۷

طریق راه‌یابی به سعادت حقیقی ۲۱۸

طریق آگاهی از معانی و حقایق غیبیه ۲۱۸

راه محبوب شدن در نزد حضرت جانان       ۲۱۹

رفع و دفع غبار عالم طبیعت ۲۱۹

کتمان اسرار مجلس رندان  ۲۲۰

محرومیت نازکان از سفر عشق ۲۲۱

از خود دم زدن، ممنوع      ۲۲۲

قدم نهادن در طریق عاشقی ۲۲۳

طریق رفع غم کهنۀ فراق   ۲۲۴

غیرقابل اعتماد نبودن تعلقات جهان خاکی     ۲۲۵

فریب نخوردن از عشوه‌های دنیا ۲۲۵

همّتِ بر خاکساری           ۲۲۶

پاکسازی آلودگی‌ها با اشک خونین     ۲۲۷

بهره‌مندی از بلندهمتی       ۲۲۷

باریدن سرشک خون        ۲۲۸

آگاه شدن از اسرار عشق    ۲۲۸

عدم انحصار دین به شریعت ۲۲۹

یکسانی سود و زیان تجارتخانۀ دنیا   ۲۳۰

دستیابی به سلطنت حقیقی   ۲۳۱

منّت عظیم الهی بر سالک   ۲۳۱

کبریای محض                 ۲۳۲

افشای سِرّ برای رفیق راه   ۲۳۳

طریق عمارت دل            ۲۳۳

توقع وفا از دشمن             ۲۳۴

طریق پرده برداشتن از چهرۀ حقایق  ۲۳۵

پادشاهی حقیقی               ۲۳۵

دعوتِ به طریق عاشقی     ۲۳۶

ذکر پیوسته و دائمی          ۲۳۷

نزاع بر سر دنیای دون      ۲۳۷

گم نکردن مفتاح سعادت    ۲۳۸

بهره‌مندی از نوازش نسیم‌های صبحگاهی     ۲۳۸

گشوده شدن گرهِ کار سالک ۲۳۹

اعاده نمودن عمر بگذشته   ۲۳۹

اشک امیدآفرین               ۲۴۰

دو مانع مهمِّ وصال           ۲۴۱

ضرورت جهت دادن سالک به همت خویش  ۲۴۱

اشک ترحّم‌آور                ۲۴۲

ملالت و خستگی، ممنوع   ۲۴۲

بهره‌مندی از نور هدایت الهی ۲۴۳

گذراندن عمر به بطالت      ۲۴۴

حُسن عاقبت                   ۲۴۴

بهره‌مندی از چشمۀ حکمت الهی ۲۴۵

همه‌کاره اوست                ۲۴۵

به خود بالیدن، ممنوع        ۲۴۶

تعلّقات بنیاد برانداز سالک  ۲۴۶

نیازمندی سالک به استاد طریق و خضر راه  ۲۴۸

سالک شیردل                 ۲۴۸

درخواست فرصت برای رسیدن به مقصد     ۲۴۹

با روزگار ستیزه مکن و تسلیم باش    ۲۵۰

بلای ناامیدی                   ۲۵۰

درخواست چاره‌جویی از استاد طریق ۲۵۱

دست برنداشتن از حضرت جانان      ۲۵۲

نماز و نیاز سالکان عاشق  ۲۵۲

اخلاص در عبودیت و بندگی ۲۵۳

اکسیر شگفت گدایی          ۲۵۴

صفای دل و جلای جان     ۲۵۴

عاشق عازم باش              ۲۵۵

مصاحبت با اهل معنا و نظر ۲۵۵

شکفتن گل مراد               ۲۵۶

گذر نمودن به کوی حقیقت  ۲۵۶

نور ریاضت                   ۲۵۷

مُمَحَّض بودن در سلوک و به کار دیگر نپرداختن      ۲۵۷

بهره بردن از اعمال عبودی ۲۵۸

صبر و استقامت مداوم      ۲۵۸

جاماندگی از قافلۀ عشق     ۲۵۹

بازی غفلت‌آفرین روزگار  ۲۶۰

امیدوار بودن به دعای اولیای الهی     ۲۶۰

شکستگی و خاکساری سالک ۲۶۱

سرّ محبوبیّت                  ۲۶۱

اسیران جهان خاکی          ۲۶۲

موج‌های شکنندۀ دریای عشق ۲۶۳

دوام مجاهده و مراقبه        ۲۶۳

خاکساری اهل معنا           ۲۶۴

اشک طراوت‌بخش           ۲۶۵

پیروی از مجمع کمالات و خوبی‌ها    ۲۶۵

رنجشی به دل راه مده        ۲۶۶

بار یافتن به بارگاه قبول     ۲۶۷

اظهار ناچیزی و شکستگی ۲۶۸

استقامت در طی طریق عاشقی ۲۶۸

حق‌شناسی و قدرشناسی از استاد طریق        ۲۶۹

بهره‌مندی از عطر شهود    ۲۷۰

نگهداشتن حریم اولیای الهی ۲۷۰

وظیفۀ سالک در دعا         ۲۷۱

عزم بر رفع موانع            ۲۷۱

پاکسازی دل از غیر حضرت معشوق ۲۷۲

مصاحبت با فرومایگان     ۲۷۲

تجافی از ارباب بی‌مروت دنیا ۲۷۳

گذرا بودن روزگار تلخ هجران ۲۷۴

تقاضای دوام عمر            ۲۷۴

طریق دستیابی به رزق وصال ۲۷۵

توسل به وسائط فیض الهی ۲۷۵

بهره‌مندی از خاک قبر اولیای الهی    ۲۷۶

حجاب خودبینی و خودخواهی ۲۷۷

سرّ صبوری در طریق عشق ۲۷۷

خلاص شدن از غم هجران ۲۷۸

رها نمودن تیرهای دعا      ۲۷۸

لطف و نظر خاصّۀ ولیِّ زمان ۲۷۹

شام هجران و سحر وصال ۲۷۹

صفای باطن                   ۲۸۰

اشک در فراق                 ۲۸۰

استقامت در طریق توحید   ۲۸۱

شبنمی به اندازۀ صد موج آتشین ۲۸۱

پوشاندن اسرار و حالات از بیگانه و آشنا      ۲۸۲

زندگی بی یاد دوست         ۲۸۳

رندی عاشق در عشق‌ورزی ۲۸۳

بهره‌برداری اهل الله از هلالِ ماه شوال         ۲۸۴

محرومیت از عاشقی        ۲۸۴

انتظار نابجای عاشق         ۲۸۵

هرچه باارزش‌تر، دشوارتر ۲۸۶

راه‌یابی به گوهر مقصود    ۲۸۶

عزم در عبودیت              ۲۸۷

انقطاع از داشته‌های معنوی ۲۸۷

به هرزه رفتن عمر           ۲۸۸

پیروی از استاد طریق       ۲۸۸

شتابزدگی در طریق عشق  ۲۸۹

سایۀ برتر از آفتاب           ۲۸۹

حباب تکبر و نخوت         ۲۹۰

گله‌مندی از خود، نه از محبوب ۲۹۱

ارتباط با استادان رازدار    ۲۹۱

بهره‌مندی عاشق از جلوه‌گری معشوق          ۲۹۲

کِشاکش سالک در جمال و جلال ۲۹۲

برداشتن چشم امید از نااهلانِ حیوان‌نما         ۲۹۳

کتمان سرّ از بیگانگان حقایق و معانی          ۲۹۳

سرّ محرومیت سالک از وصال ۲۹۴

وصالِ بی‌فراق                ۲۹۵

غنیمت دانستن فُرجه‌ها و فرصت‌ها   ۲۹۵

راه‌یابی سالکِ عاشق به سرّ بقا ۲۹۶

علمِ عشق و دانش عاشقی   ۲۹۶

تطهیر دل از هواپرستی     ۲۹۷

غبارروبی با سرشکِ دیده  ۲۹۸

کعبه و بُت‌خانۀ دل            ۲۹۸

پناهندگی به حضرت جانان ۲۹۹

مدد گرفتن سالک از استاد طریق       ۲۹۹

بهره‌مندی از ادب در محضر ۳۰۰

سوز و گداز شبانۀ عاشق    ۳۰۰

سالک عاشق در بوتۀ امتحانات معشوق        ۳۰۱

بندگی حضرت معشوق      ۳۰۲

طبیب درد عشق              ۳۰۲

سپردن کار خود به حضرت محبوب  ۳۰۳

امیدواری سالک به دعای بیداردلان سحرخیز          ۳۰۳

دلبسته نشدن سالک به حالات و مشاهدات     ۳۰۴

بی‌توجهی سالک به وسوسه‌های بدخواهان    ۳۰۵

حل مشکلات طی طریق عاشقی ۳۰۵

جلا دادن به دیدۀ دل          ۳۰۶

استقامت در کتمان سرّ       ۳۰۷

فطری بودن عشق به حضرت معشوق         ۳۰۸

قبض و بسط در سلوک      ۳۰۸

جلواتی از صبرِ تجربه شده ۳۰۹

کیمیای خاکساری در برابر بندگانِ خاص الهی         ۳۰۹

بهره‌مندی سالک از نَفَس‌های قدسی   ۳۱۰

کشف و کرامات، و تقویت خودبینی   ۳۱۱

پندهای راه‌گشای پیر میْ‌فروش ۳۱۱

معامله‌ای پر سود             ۳۱۲

نوش بی‌نیش و گل بی‌خار   ۳۱۳

عبرت‌آموزی از درگذشتگان ۳۱۴

عبرت آموزی از مُلک سلیمانی ۳۱۴

ملالت سالک از پند حکیمانۀ استاد طریق      ۳۱۵

خسارت محض               ۳۱۶

سوزاندن خرقۀ خودبینی    ۳۱۷

اِزدیاد سوز و غم عشق      ۳۱۷

قدرشناسی از پند اساتید طریق ۳۱۸

عیش روزگار وصال        ۳۱۹

انس و الفت سالک با غم عشق ۳۱۹

کیش عاشقان جان‌فروش    ۳۲۰

ادب عاشقی                    ۳۲۰

عمر سرمدی و حیات ابدی ۳۲۱

پیوند سالک با شب           ۳۲۱

شرط عنایت حضرت محبوب و استاد طریق  ۳۲۲

نتیجه‌بخشی سلوک           ۳۲۲

رهایی از خماری هجران   ۳۲۳

راضی بودن به مقدرات معنوی ۳۲۳

خلوص در عاشقی            ۳۲۴

ریشۀ غم و اندوه دنیوی و راه خلاصی از آنها ۳۲۴

سجادۀ ریایی                   ۳۲۶

لذت‌ها و عظمت‌های ظاهری ۳۲۶

بی‌توجهی سالک به ملامت‌های شیطان        ۳۲۷

گله‌گذاری و شکایت سالک ۳۲۸

دوری از استاد طریق        ۳۲۸

بی‌خبر بودن سالک از طوفان‌های طریق عشق        ۳۲۹

قناعت نمودن عاشق به معشوق ۳۳۰

تواضع و افتادگی سالک    ۳۳۱

کندن نهال دشمنی با خلق خدا ۳۳۱

وَجد و نشاط سالک           ۳۳۲

سرّ اندوهناکی و غم‌باری و طریق رفع آن     ۳۳۳

سیر و سلوک در سَرِ پیری  ۳۳۳

رنج تعلق به ماسِوَی الله      ۳۳۴

غم از دست دادن سرمایه‌های دنیوی   ۳۳۵

پاسبانی از حریم جان        ۳۳۵

استقبال سالک از ناملایمات ۳۳۶

انفاق و بخشش در راه خدا  ۳۳۷

وصول به حقیقت و محروم از مَحرم یار گشتن        ۳۳۸

درخواست استاد طریق      ۳۳۹

استقامت در طلب             ۳۳۹

سالک بی‌وفا                   ۳۴۰

بهره‌مندی از فرصت انس با حضرت محبوب          ۳۴۱

بلندهمتی سالک عاشق       ۳۴۱

مراودۀ با دنیا دوستانِ ناپاک ۳۴۲

گدایی در کشور عشق        ۳۴۳

نوشیدن مِیِ مراقبه در پنهانی ۳۴۳

فراغت ایام جوانی            ۳۴۴

عاشق شوریده خاطر        ۳۴۴

خشنودی خلق و ناخشنودی خالق ۳۴۴

دل خرم و آباد                 ۳۴۵

بلندهمتی سالک صادق      ۳۴۵

کوس سربلندی سالک عاشق بر آسمان         ۳۴۶

همنشینی و مصاحبت با استاد طریق   ۳۴۶

عشق و شباب و رندی       ۳۴۷

عزم بر کامروا شدن از شهود ۳۴۷

گوی خیر زدن در پهنۀ دنیا ۳۴۸

چشم امید داشتن سالک به وصال       ۳۴۸

ماندگاری نکویی اهل کرم  ۳۴۹

دائمی نبودن غم هجران و روزگار فراق       ۳۵۰

ضرورت بهره‌مندی از هدایت استاد طریق    ۳۵۰

آسایش بی‌رنج                 ۳۵۱

کندن کوه با مژۀ چشم        ۳۵۱

مددخواهی سالک از استاد طریق      ۳۵۲

استمداد سالک عاشق از حضرت معشوق     ۳۵۳

برطرف نمودن غبار تعلقات ۳۵۳

دست نکشیدن سالک از عبادات قشری         ۳۵۴

نثار تعلقات به پای حضرت معشوق   ۳۵۵

حلّ مشکلات توحیدی       ۳۵۵

کتمان اسرار توحیدی        ۳۵۶

نگارش اسرار در حاشیۀ جان ۳۵۶

همواره در تحت تربیت و  زیر سایۀ  استاد بودن       ۳۵۶

ملامت نکردن نسبت به بیگانگانِ از طریق   ۳۵۷

مانع وصول به مقصد اصلی ۳۵۸

کرشمۀ دلفریب دنیا           ۳۵۹

نوشیدن ابتلائات زهرآگین  ۳۵۹

بی‌اعتنا نبودن به پند اساتید طریق      ۳۶۰

اشک آبروساز و نالۀ فریادرس ۳۶۰

غنیمت دانستن تهجّد و بیداری در شب ۳۶۱

کتمان اسرار عالم عشق     ۳۶۱

عنایات حضرت محبوب به شب بیداران
عاشق                       ۳۶۲

محکوم محض حضرت معشوق بودن ۳۶۳

حکایت بلای هجران         ۳۶۳

گویی زدن در میان زندگی  ۳۶۴

عیش خوش در بوتۀ هجران ۳۶۴

آه و نالۀ نیمۀ شب             ۳۶۵

استقامت بر طی طریق فطرت ۳۶۶

کوچک نشمردن اهل توحید ۳۶۶

ادب داشتن نسبت به اولیای الهی و اساتید طریق        ۳۶۷

به خود بالیدن در سلوک     ۳۶۷

همّت بلند داشتن در طریق عاشقی      ۳۶۸

اثر داشتن اشک روان در سلوک ۳۶۹

دم زدن از عشق و عاشقی  ۳۶۹

توجه به کرامات و رعایت ادب سلوکی         ۳۷۰

رضایت داشتن از مقدرات الهی ۳۷۰

دگرگونی زمانه و استقامت سالک     ۳۷۱

عبرت‌آموزی سالک از دلبستگان به مَجاز     ۳۷۲

گنج معرفت و وصال در خراب آباد دنیا       ۳۷۳

عدم آسودگی در سلوک الی الله ۳۷۳

استادان فریب‌دهنده و مراقبت سالک  ۳۷۴

پناه بردن سالکِ غفلت‌زده به خداوند  ۳۷۵

مغرور نشدن از حالات خوش معنوی ۳۷۵

برمَلا شدن مَجازها و شرمنده شدن بندگان     ۳۷۶

التزام سالک به شریعت     ۳۷۶

شهرت‌های معنوی           ۳۷۷

بهره‌مندی از سحرخیزی    ۳۷۸

لطف حضرت محبوب در حق سالک ۳۷۸

کناره‌گیری از پریشان‌فکری ۳۷۹

خموشی در برابر بیگانگان از اسرار الهی     ۳۷۹

اکتفا نکردن سالک به عبادات قشری  ۳۸۰

دور نشدن سالک از درگاه حضرت جانان     ۳۸۰

دوبینی و شرک خفی         ۳۸۱

مخفی نگاه داشتن اسرار الهی از مدعیان ارادت        ۳۸۱

گناه وجودی                    ۳۸۲

هر زمانی را برای سلوک غنیمت دانستن      ۳۸۲

ابتلائات را از حضرت محبوب دانستن         ۳۸۳

سالک وفاکننده به عهد امانت ازلی     ۳۸۳

کمیّت و کیفیت در اعمال و عبادات    ۳۸۴

بهره‌مندی سالک از تجلیات حیات‌بخش الهی  ۳۸۵

ارزش هزینه دادن در سیر و سلوک الی الله    ۳۸۵

فهم اسرار و دقایق و حقایق توحیدی   ۳۸۶

از بین بَرندۀ غم‌های عالم    ۳۸۶

جمع بین ظاهر و باطن      ۳۸۷

بهره‌مندی پیر و جوان از مشاهدات    ۳۸۷

حجاب دوئیّت و اثنیّت       ۳۸۸

فرمانبرداری سالک          ۳۸۸

نثار نمودن پی‌درپی سَر     ۳۸۹

سائیدن سر عبودیت و بندگی به درگاه محبوب          ۳۸۹

ملالت سالک از عبادات قشری ۳۹۰

پیمایش طریق فطرت توحیدی ۳۹۱

کمترین اثر باده‌نوشی و طی طریق عاشقی    ۳۹۱

ضرورتِ داشتن استاد طریق ۳۹۲

اندوهناک نشدن از طعن و تحقیر حسودان     ۳۹۳

استواری سالک بر عهد ازلی ۳۹۳

بندگی سالک و بنده‌پروری حضرت جانان    ۳۹۴

توسل سالک به انبیا و اولیای الهی  ۳۹۴

بهره‌برداری از مشاهدات   ۳۹۵

بهره‌مندی سالک از لحظه لحظۀ  عمر خویش ۳۹۵

کرامت حقیقی                 ۳۹۶

قابلیت جذب فیض الهی      ۳۹۷

عنایت و دستگیری حضرت محبوب از سالکین       ۳۹۷

بهترین هنر بنده               ۳۹۸

بلندهمتی سالک               ۳۹۹

مغفرت خاصۀ الهیه          ۳۹۹

صبوری در طریق عاشقی ۴۰۰

عیب‌جویی                     ۴۰۰

کلید گنج سعادت               ۴۰۱

خدمت به استاد و تواضع و شکستگی در برابر او     ۴۰۲

تمنّای دعا از استاد طریق   ۴۰۲

رعایت نمودن حال سالک  ۴۰۳

کنار گذاشتن مصلحت‌اندیشی ۴۰۳

ملامتیّه و اقسام آن            ۴۰۴

مغرور نشدن به علم و عمل ۴۰۵

مراقبت از چشم ظاهر       ۴۰۶

اسیر اصطلاحات نشدن     ۴۰۷

قانع بودن به داده‌ها           ۴۰۷

زیست معنوی                 ۴۰۸

سستی و تنبلی و فرصت‌سوزی ۴۰۸

مردگان متحرّک بی‌بهرۀ از عشق      ۴۰۹

ناز و نیاز                       ۴۱۰

تکیه کردن عاشق به معشوق حقیقی   ۴۱۰

مراقبت در معاشرت، نخستین موعظه ي اولیای الهی       ۴۱۱

ارزش انس با حضرت جانان و نفس زدن با او         ۴۱۲